Kinestezja, nazywana również zmysłem ruchu, to zdolność do odczuwania i postrzegania ruchów ciała oraz pozycji jego poszczególnych części w przestrzeni.
Kinestezja jest możliwa dzięki receptorom ruchu znajdującym się w mięśniach, ścięgnach i stawach, które przekazują informacje o położeniu i ruchu ciała do mózgu. Mózg następnie analizuje te informacje i koordynuje ruchy ciała, aby utrzymać równowagę i kontrolować postawę.
Kinestezja odgrywa ważną rolę w koordynacji ruchowej, umożliwiając nam wykonywanie precyzyjnych i zróżnicowanych ruchów. Jest niezbędna w wielu aktywnościach fizycznych, takich jak taniec, sporty czy praca manualna.
Zaburzenia kinestezji mogą prowadzić do trudności w koordynacji ruchowej i wpłynąć na jakość życia. Istnieją różne choroby i warunki, które mogą wpływać na percepcję kinestetyczną, takie jak choroba Parkinsona czy uszkodzenie rdzenia kręgowego.
Zaburzenia kinestezji bardzo często współwystępują z zaburzeniem autyzmu. Jednym z objawów zaburzonej kinestezji jest nadmierna ruchliwość malucha oraz wynikające z niej częste wypadki. Dziecko ma trudność z zaplanowaniem bezpiecznego kroku często się potyka, uderza, przewraca. Ma też duże trudności z rozpoznawaniem części własnego ciała.
Podsumowując, kinestezja jest ważnym elementem naszej zdolności poznawczej, umożliwiającym nam odczuwanie i postrzeganie ruchów ciała oraz pozycji jego poszczególnych części w przestrzeni. Zaburzenia kinestezji mogą prowadzić do trudności w codziennym życiu i wpłynąć na jakość życia.